ФОРУМ РЕГЛАМЕНТ ФОРУМА

Форум // Мнение // Обсуждение: Алёна Германовіч. СЁННЯ. Сем кісялёў на вадзе

Обсуждение: Алёна Германовіч. СЁННЯ. Сем кісялёў на вадзе

Danis
20.01.2013 // 19:36
Да, Алёнушка, спасибо. Отчасти улавливаешь себя, эмоционально-аскетичного и не-дожившего до нынешних тропосфер...
Вот и улавливаю в тебе некий камертончик, что исходит из прошлого, не находит достойного настоящего, но нацелен-таки в будущее.
...
Снимаю шляпу...
 
axisa
20.01.2013 // 19:21
Спасибо, Алена! Когда читаю ваши статьи, мне кажется, что это мой внутренний голос разговаривает со мной. Успехов и удачи вам в жизни и творчестве!
 
Danis
18.01.2013 // 02:15
quovadis7777 пишет:
лыжкі - няма..
Скоро Крещенье. Алёна, увидишь очередной раз толпища тех, кто запросто передушит друг друга в массовке-очереди за "святой водой" близ церквей...
Материальное опять и опять останется только материальным... И крыс, сползающих в океан вослед за дудочкой Нильса припомню.
...
Я пас.
 
quovadis7777
17.01.2013 // 13:12
"Мае жаданні - жадаюць маёй прысутнасці, мае мары -- мараць і чакаюць маёй увагі. "
выдатна перададзена :)
жывому - ЖЫЦЬ
..
лыжкі - няма..
 
Danis
17.01.2013 // 01:47
{
вырублю ўсе кропкі сувязі, вырву правады ад радыё, шнуры з тэлевізара, засуну вату ў вушы — і так буду сядзець да ночы, вывучаючы малюнкі на шпалерах і чытаючы чукоцкія казкі. Пайду ў сутарэнні і там буду дзень перабіраць бульбу і моркву — з меха ў мех, потым назад. Пайду на бераг ракі і буду ўглядацца ў лёд, пакуль не ўбачу рыбу.

Ніхто не знойдзе мяне сёння, як бы не хацелі. І Голэм не выскачыць знянацку на мяне. Бо сам на сябе не выскачыш. Замяту сляды дзеркачом за сабой па снезе. Хай без мяне пройдзе гэты дзень. Ніводзін сродак сувязі не дасягне мяне. Я пазбегну ўсіх сустрэч, не ўбачу ніводнага чалавека, які спытае: «А ты чула? Бачыла? А ён сказаў, ён пагражаў, ён абяцаў, ён патрабаваў!». Вы не знойдзеце мяне. Ніхто.

Я не буду сёння ўзірацца ў бездань праз блакітныя экраны. Каб не спалохацца, раптам убачыўшы там свае адлюстраванне. Не адчуць, як падбіраецца да мяне пякельная сумесь сямі кісялёў на вадзе. Я пайду шукаць сябе ў іншае месца. Мае жаданні жадаюць маёй прысутнасці, мае мары мараць і чакаюць маёй увагі.

}
Мой шчыры паклон, Алёна... Я разумею такія думкі, ва мне самім іх хапае.
Цяжка асэнсаваць сябе ў прасторы, мінаючай і падмінаючай культуру, з якой калісьці меў суадносіны на "ты"...
 
quovadis7777
17.01.2013 // 01:10
тэкст клёвы, дзякуй :)

.. перакласьці на расейскую - для расейскамоўных Беларусаў - і на онлайнер, тутбай і т.д.

прыкласьці розум, жаданьні, намаганьні, рабіць і зрабіць - з душой і сэнсам..
 
Taranda
15.01.2013 // 16:00
Калі ўжо карыстацца народнымі выразамі, то хаця-б дакладна: "сёмая вада на кісялі" Гэта значыць: замачылі (аўсянае зерне на вадзе, как яно намокла і падзакісла) кісель (не на дванадцаць нядзель, як у песні, а дні на два-тры). Вада часткова выцягнула крухмал з намоклага аўса, гэтую юшку зліваюць і гатуюць з яе кісель. Авёс можна нанова заліць вадой і даць пастаяць, как вада выцягнула парэшткі крухмалу з аўса. Калі так рабіць сем разоў, то на сёмы раз з гэтай сёмай вады атрымаецца вельмі вельмі-вельмі жыдзенькі кісель. Ужываецца ў сэнсе: вельмі-вельмі далёкая радня, ці сваякі.
 
 
 
  • 1
Если вы хотите принять участие в обсуждении, вам необходимо авторизоваться или зарегистрироваться.