Мнения других авторов
- 23.03 // 12:44 Брюс Бакнелл. ЕВРОПА. Мы помним о том, что произошло в Крыму год назад // Статья
- 22.03 // 13:47 Алесь Мікус. ПРАЕКЦЫІ. Як дзеці. Как дети // Статья
- 21.03 // 12:20 Владимир Подгол. МЕЖДУ СТРОК. Спровоцируют ли кровавый майдан на День Воли? // Статья
- 20.03 // 16:52 Алла Бобкова. ПОЛЕМИКА. Белорусское кино: было, будет ли? // Статья
- 19.03 // 14:16 Марат Афанасьев. ТАЛАКА. Платим двойной тариф и двойные налоги. Как это сделано? // Статья
Другие Мнения этого автора
- 07.02 // 13:37 Рыгор Кастусёў. ЛІНІЯ ФРОНТУ. Колькі вяровачцы не віцца… // Статья
- 21.12 // 13:27 Рыгор Кастусёў. ЛІНІЯ ФРОНТУ. Аб дзейнасці беларускага ўраду і свінстве // Статья
- 23.11 // 13:46 Рыгор Кастусёў. ЛІНІЯ ФРОНТУ. Аб тактыка-эканамічных хітрасцях магілёўска-шклоўскай вертыкалі… // Статья
- 28.09 // 10:53 Рыгор Кастусёў. ЛІНІЯ ФРОНТУ. Дарэфармаваліся… // Статья
- 30.08 // 17:58 Рыгор Кастусёў. ЛІНІЯ ФРОНТУ. Стварэнне клана латыфундыстаў у Беларусі // Статья
Мнение
Рыгор Кастусёў. ЛІНІЯ ФРОНТУ. І хто ж у нас утрыманцы і дармаеды???
Рыгор Кастусёў. Намеснік старшыні Партыі БНФ, экс-кандыдат на пасаду прэзідэнта Рэспублікі Беларусь на выбарах-2010. Нарадзіўся ў 1957 годзе ў вёсцы Цяхцін Бялыніцкага раёна. У 1982 годзе скончыў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію па спэцыяльнасці інжынер-механік. Служыў у Савецкай арміі, працаваў галоўным інжынерам, дырэктарам саўгаса, дырэктарам Шклоўскага раённага аб'яднання жыллёва-камунальнай гаспадаркі. У 2001 годзе вымушаны быў сысці з пасады пад ціскам уладаў з-за працы ў камандах кандыдатаў ад дэмакратычных сілаў. Быў дырэктарам сумеснага беларуска-ўкраінскага прадпрыемства. Тройчы абіраўся дэпутатам мясцовых саветаў. Аўтар праграмы развіцця і рэфармавання жыллёва-камунальнай гаспадаркі Рэспублікі Беларусь на 2010-2015 гады, прапанаванай Партыяй БНФ. |
20 кастрычніка ў час правядзення нарады па пытаннях занятасці і міграцыі Аляксандр Лукашэнка даручыў кіраўніку Адміністрацыі прэзідэнта Андрэю Кабякову і дзяржаўнаму сакратару Савета бяспекі Аляксандру Мяжуеву ўнесці прапановы на гэтую тэму і да канца года далажыць аб праведзенай рабоце. Згодна яго даручэння, да 1 студзеня 2015 года павінна быць распрацавана сістэма мераў па выкараненні ўтрыманства і дармаедства.
«Как мне докладывают, около 500 тысяч наших граждан не задействованы в экономике страны. Пусть 100 тысяч — это домохозяйки и работающие на собственном подворье. А 400 тысяч чем занимаются? За чей счет живут?» — звярнуўся ён да прысутных.
«…Причем эти и другие иждивенцы пользуются всеми благами государства, получая бесплатное образование, медицинское обслуживание, оплачивая услуги ЖКХ по дотируемым государством тарифам. А потом еще приходят к государству и требуют достойную пенсию. Пора прекращать это иждивенчество! 400 тысяч должны быть вовлечены именем революции в работу! Бездельников не должно быть в стране! Надо заставить этих людей работать и прекратить раздавать бесплатно блага тем, кто не работает».
Робячы падобныя заявы Лукашэнка, нарэшце, гэтым самым вымушаны прызнаць аб наяўнасці ў краіне беспрацоўя каля 9%, калі, згодна статыстычных дадзеных Міністэрства працы і сацыяльнай абароны, на 1 кастрычніка 2014 года ў Беларусі налічвалася ўсяго толькі 21,8 тыс. беспрацоўных, пры наяўнасці на пачатак 2014 года долі насельніцтва працаздольнага ўзросту каля 5,6 млн. чалавек, ці 59,4% ад агульнай колькасці.
Што ж такое страшнае для дзяржавы робяць гэтыя паўмільёна грамадзян, што ім была прысвечана цэлая вялікая нарада на ўзроўні кіраўніка дзяржавы? Пры тым кіраўніцтва краіны гатовае аб’явіць іх амаль што ворагамі народа і “ад імя рэвалюцыі” імкнецца задзейнічаць іх у эканоміку.
У асноўным — гэта грамадзяне, што ў пошуках працы з прыстойным заробкам вымушаны былі з’ехаць за межы краіны, бо родная дзяржава не змагла стварыць і забяспечыць ім умовы для рэалізацыі сваіх здольнасцяў з адпаведнай ацэнкай іх уклада ў грашовым эквіваленце. Працуючы за межамі Беларусі, гэтыя людзі забяспечваюць прыстойны ўзровень жыцця сабе і сваім сем’ям, спрыяюць паступленню ў нашую краіну валюты, удзельнічаюць у папаўненні бюджэту за кошт аплаты падаткаў пры пакупцы разнастайных тавараў і прадуктаў харчавання ўнутры краіны, праз іншыя выплаты.
І гэтых людзей кіраўнік краіны называе ўтрыманцамі і дармаедамі, сцвярджаючы, што яны “на халяву” атрымліваюць разнастайныя “блага” ў выглядзе бясплатнай адукацыі і медыцыны, нізкай аплаты камунальных паслугаў, сацыяльных пенсій.
На колькі ў нас бясплатная адукацыя і медыцына, якая якасць камунальных паслугаў і на колькі яны адпавядаюць сваім коштам, якія памеры пенсій у нашай краіне — гэта тэма для асобнай гаворкі.
Дапусцім, што і сапраўды гэтыя людзі прыносяць толькі фінансавыя страты для нашае краіна і паспрабуем прадставіць памеры гэтых стратаў у параўнанні з іншымі незаконымі расходамі чыноўнікаў, атаясамляючых сябе з дзяржавай.
Пры максімальных расходах нашае дзяржавы для аказання сацыяльных льготаў 500 тысячам “утрыманцаў” і “дармаедаў” у памеры каля 3 тыс. долараў у год на чалавека, агульная сума расходаў складае 1,5 млрд. долараў.
У той жа час, напрыклад, толькі пры размеркаванні чыноўнікамі бюджэтных фінансавых сродкаў карупцыйны складнік дасягае ад 2 да 4 млрд. долараў у год.
Цалкам адхіліўшы грамадзян краіны ад кіравання дзяржрэсурсамі і актывамі, гаспадарамі ўсяго гэтага багатства на сотні мільярдаў долараў у нашай краіне дэ-факта сталі нікім не абраныя разнастайныя чыноўнікі, забяспечыўшыя на гэтым для сябе штогадовы патэнцыял карупцыйных здзелак на сумы ад 7 да 10 млрд. долараў.
Якую б галіну эканомікі не ўзяць, няма такой, дзе б не квітнела карупцыя.
Бессаромна раскрадаюцца і фінансавыя сродкі, што выдзяляюцца з бюджэту краіны на мадэрнізацыю прадпрыемстваў АПК, дрэваперапрацоўкі, іншых галін.
Па сведчаннях шматлікіх міжанародных і беларускіх экспретаў, найбольшы рост карупцыі ў Беларусі распачаўся менавіта пасля жорсткага разгону Плошчы 2010 года. З чарговым “пераабраннем” Лукашэнкі на пасаду прэзідэнта беларускія чыноўнікі адчулі сваю безпакаранасць і ўседазволенасць.
Так, згодна дакладу міжнароднай неўрадавай арганізацыі Transparency International, менавіта ў 2011 годзе карупцыя ў Беларусі імкліва расквітнела, і нашая краіна па гэтых паказчыках толькі за адзін год скацілася са 127-га на 143-е месца ў свеце, падзяляючы яго з Азербайджанам, Расіяй, Угандай і Нігерыяй.
Пагоршыўся на 0,1 і індэкс успрыняцця карупцыі, які склаў 2,4 супраць 2,5 у 2010 г.
Разлічваемы індэкс успрыняцця карупцыі вызначае ўзровень карупцыі ў дзяржсектары — ад 0 (самы высокі ўзровень карупцыі) да 10 (карумпаваных чыноўнікаў амаль няма).
Найлепшыя паказчыкі ў свеце па памерах індэкса маюць Новая Зеландыя (9,5), Данія (9,4), Фінляндыя (9,4).Самы высокі ўзровень карупцыі ў Самалі (1,0) і Паўночнай Карэі (1,0).
Нягледзечы на, здаецца, самыя рашучыя меры ў барацьбе з карупцыяй, зрухаў да лепшага ў нашай краіне не адбылося, і за апошнія гады крупцыйныя паказчыкі яшчэ пагоршыліся.
Дык хто ж у нашай краіне з’яўляеца ўтрыманцамі і дармаедамі?
Тыя, што прысмакталіся як піяўкі да агульнанацыянальных багаццяў і п’юць непамерна народную кроў, або тыя, хто дзеля забяспячэння прыстойнага жыцця сваім сем’ям вымушаны з’ехаць на заробкі за межы краіны ???
Меркаванні калумністаў могуць не супадаць з меркаваннем рэдакцыі. Запрашаем чытачоў абмяркоўваць артыкулы на форуме, прапаноўваць для ўдзелу ў праекце новых аўтараў або ўласныя матэрыялы. |
Последние Комментарии