Мнения других авторов
- 17.06 // 12:16 Александр Федута. НАБЛЮДЕНИЕ. Простые математические расчеты // Статья
- 16.06 // 15:46 Лев Марголин. ПРАВЫЙ ВЗГЛЯД. Шведский опыт — для создания рабочих мест в Беларуси // Статья
- 14.06 // 12:21 Владимир Ковалкин. КАК ОБУСТРОИТЬ БЕЛАРУСЬ. Распределение господдержки // Статья
- 12.06 // 11:58 Владимир Подгол. МЕЖДУ СТРОК. Чемодан в голове Лукашенко // Статья
- 10.06 // 14:26 Александр Перепечко. СТРАТЕГИИ. Белорусский цугцванг // Статья
Другие Мнения этого автора
- 14.05 // 14:53 Уладзімір Някляеў. ПРАЎДА. Кангрэс і Купала // Статья
- 26.04 // 13:15 Уладзімір Някляеў. ПРАЎДА. Зорка Палын // Статья
- 16.02 // 16:30 Уладзімір Някляеў. ПРАЎДА. Танцы з санкцыямі // Статья
- 20.09 // 16:45 Уладзімір Някляеў. ПРАЎДА. Момант ісціны // Статья
- 07.09 // 15:49 Уладзімір Някляеў. ПРАЎДА. Вузел сувязі // Статья
Мнение
Уладзімір Някляеў. ПРАЎДА. Шлях Волі
Уладзімір Някляеў. Паэт, лідэр агульнабеларускай кампаніі “Гавары праўду!”. Кандыдат у прэзiдэнты Беларусi на выбарах 2010 года. |
Каму б і як ні карцела “выправіць” гісторыю, перавесіць партрэты і перанесці даты, ёсць тое, што ёсць: 25 сакавіка — дзень, у які на паседжанні Рады Беларускай Народнай Рэспублікі была прынятая дэкларацыя аб «Нізалежнай і Вольнай Дзяржаве».
Няхай была вайна, акупацыя. Няхай тыя, хто адмаўляў беларусам у іх праве на дзяржаўнасць, пацяшаліся над “так называемым «национальным движением» белорусов, над “определенно бездарной и смешной «государственностью» белорусских деятелей”.
Няхай іх нашчадкі пацяшаюцца над беларускай дзяржаўнасцю і сёння — гэта ўжо не гісторыя, а каментары да яе. Гісторыя — гэта дзень Волі. Найпершае, найвысокае свята з усіх нашых святаў.
Свята гэтае можна забараніць на Плошчы, на вуліцы, але яго не забараніць, не адмяніць у беларускіх сэрцах. Яно пракладзе сабе шлях праз усе забароны, як прабіла цэнзурную заслону дзяржаўнага інфармацыйнага агенцтва БелТА, якое раптам запрасіла ўсіх беларусаў святкаваць разам!
І гэта зусім не выпадковасць, як тое падае кіраўніцтва дзяржаўнай фабрыкі навін. Гэта — шлях Волі, якая ва ўсім, якая ні ў чым не ведае спыну, і я б не раіў ставаць на яе шляху ні галоўнаму рэдактару БелТА, ні галоўнаму кіраўніку краіны.
Якраз цяпер, у час, які патрабуе ўсенароднага яднання перад відавочнымі вонкавымі пагрозамі, шырокае святкаванне Дня Волі магло б стаць важкім крокам да адзінства, дэманстрацыяй рашучасці беларусаў у адстойванні сваёй незалежнасці, дзяржаўнасці.
Так магло быць, калі б на такі крок мелася мужнасць, адчуванне адказнасці перад гісторыяй, здольнасць узняцца над страхам і ўпусціць у сваё сэрца Волю. Усіх тых, хто на гэта здольны, 25 сакавіка Воля чакае на сваім свяце.
Меркаванні калумністаў могуць не супадаць з меркаваннем рэдакцыі. Запрашаем чытачоў абмяркоўваць артыкулы на форуме, прапаноўваць для ўдзелу ў праекце новых аўтараў або ўласныя матэрыялы. |
Последние Комментарии