Сяргей ДУБАВЕЦ

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Антыблогер

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Антыблогер

Крытэрыі посьпеху блога – супрацьлеглыя літаратурным. Нездарма ж пасьпяховы блогер, як правіла, благі літаратар. А добры літаратар, адпаведна, бесталковы блогер...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. 50

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. 50

Насамрэч кожнаму праз усё жыцьцё пэўная колькасьць гадоў. Мне, напрыклад, 13. Бо калі ў 14 нам уручалі камсамольскія ксівы, я адчуў, што пачаў жыць чыёсьці чужое жыцьцё...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Нацыя двухногіх зэдлікаў

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Нацыя двухногіх зэдлікаў

Мяне, шчыра кажучы, лёс мовы мала хвалюе. Нічога зь ёй ня здарыцца – цяпер ці ў будучыні. Гэта з намі нешта ўжо здарылася...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Зямля пад крыламі хімеры

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Зямля пад крыламі хімеры

Калі “быцьцё вызначае сьвядомасьць”, тады белае незаўважна робіцца чорным, а чорнае – белым. Але няхай цябе ня ўводзіць у зман тое, што “так лічаць усе...”

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Краіна хакераў

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Краіна хакераў

Гаварыць па-расейску – гэта расслабуха, ператварэньне сябе ў нуль, нівэліроўка рэльефу. І тут ужо колькі ні сьпявай “Беларусь сильная, Беларусь красивая”, ніхто табе не паверыць...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Менскgeist

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Менскgeist

Менскі дух — цёмны й страшны, бо неспазнаны, незразумелы, невядомы. Як абсалютнае зло ў фільмах жаху — пакуль яго не назвалі й не паказалі, наводзіць вусьціш і грае на нэрвах...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Стаць вялікім

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Стаць вялікім

Тое, што ў палескай вёсцы Вялікі Бор хлопчыкаў называлі Борамі, сьведчыць ня толькі пра філялягічную культуру тамтэйшых сялян, але й пра рызыкоўную гульню зь лёсам. Іхныя Боры мусілі...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Зло папаўзло

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Зло папаўзло

Сёньняшняя Беларусь ужо не выглядае самай тыранічнай і рэтраградзкай краінай у рэгіёне. Найперш дзякуючы намаганьням крамлёўскіх таварышаў...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Гнілы зуб у беларускім роце

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Гнілы зуб у беларускім роце

Наша стаўленьне да сьмяротнае кары сфармаванае савецкімі часамі, калі ўсё грамадзтва было падзеленае на тых, хто пісаў даносы й расстрэльваў, тых, на каго пісалі й каго...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. «Каханы горад»

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. «Каханы горад»

Пра вайну на БТ яшчэ толькі рэп не чытаюць. Ясная рэч, прапаганда. Усё як 30-40 гадоў таму. Толькі цяпер, у адрозьненьне ад тых часоў, здаецца, што нечага самага важнага ўва ўсім гэтым не стае...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Ой бярозы ды сосны…

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Ой бярозы ды сосны…

Мы загаварылі, і да мяне раптам дайшло: менскія падлеткі не разумеюць па-беларуску...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Дзе — хто?

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Дзе — хто?

Кожнага разу, чытаючы пра “зьніклых”, адчуваеш недавершанасьць твайго ўласнага стаўленьня да гэтай тэмы. З аднаго боку, справы не раскрытыя, высновы абарваныя на паўслове...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. «Дружба народаў»

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. «Дружба народаў»

Цяпер больш папулярнае слова – добрасуседзтва. Але пад суседзямі тут разумеюцца дзяржаўныя чыноўнікі, а не народы і, тым больш, ня людзі...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Што мне сказаць пілётам?..

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Што мне сказаць пілётам?..

Хіба мы ўсе не на самалёце, які ляціць задам наперад у невядомае заўтра? І ці ёсьць у нас у запасе сваё чароўнае слова?..

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Незавершанае трываньне

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Незавершанае трываньне

Можа быць, справа ў тым, што ў слова “рабіць” ёсьць завершанае трываньне – зрабіць, а ў слова “змагацца” – няма?..

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Вася, хадзі сьнедаць!

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Вася, хадзі сьнедаць!

За савецкім часам ты пастадыйна прабіваўся да самаідэнтыфікацыі “чалавек” і “беларус” праз “савецкага чалавека” зь яго камуністычнымі замарочкамі і праз “савецкага беларуса”...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Што такое ТБМ?

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Што такое ТБМ?

Прызнаюся, ніколі да канца не разумеў, што такое ТБМ – Таварыства беларускай мовы – і для чаго яно створана...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. «Кандуктар, націсьні храпавік!»

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. «Кандуктар, націсьні храпавік!»

Усё пусьценькае, рэдзенькае ў тых папеўках. Ні табе вершаў, ні мэлёдыі. А яны самі, каб дацягнуць гэта да культуры, назвалі «русским шансоном»...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Красавіцкая тэза

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Красавіцкая тэза

Сёньня, каб быць беларусам, гаварыць па-беларуску, ведаць і пашыраць нацыянальную ідэю, зусім не канечна далучацца да апазыцыі. Наадварот...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Адна праўда і дзьве хлусьні

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Адна праўда і дзьве хлусьні

Крывое люстэрка дарагой краіны — БТ – апошнім часам кілбасіць і плюшчыць. Буські эўрачыноўнікам, былому мэру Лісабона і грудзямі — за Пхеньян, за Дарфур...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Ліцэй, альбом, фільм

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Ліцэй, альбом, фільм

Як бы мы ўсе выйшлі з бараку, а ў паветры – вясна. І значыць, жыцьцё гэтым баракам не абмяжоўваецца й на ім не канчаецца. Новы фільм – пра вясну...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Прыдуркі павінны жыць разам

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Прыдуркі павінны жыць разам

Прыдурак – ня дурань, не зласьлівец, ня п’яніца й не вар’ят. Ён усяго толькі не такі, як усе. Спэцыфічны чалавек. У глыбіні душы – кожны з нас...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Сьмяяліся...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Сьмяяліся...

Мы, сьмеючыся, разьвітваемся са сваім мінулым. А калі сьмех – гэта “ў цябе сьпіна белая”, – мы проста рагочам, ні з чым не разьвітваемся і застаёмся на месцы...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. «Почему не состоялась БНР»

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. «Почему не состоялась БНР»

25 сакавіка 1918 году ў Менску якраз усё “состоялось”, адбылося. Легітымны орган, выбраны карэктным Усебеларускім зьездам , ў Менску, пры выкананьні ўсіх юрыдычных працэдураў...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Дні сыходзяць, дні прыходзяць, дні лятуць...

Сяргей Дубавец. СВАБОДА. Дні сыходзяць, дні прыходзяць, дні лятуць...

Калі ня стала Найвялікшага Аптыміста, здалося, што зноў зацікаў гадзіньнік і што зьмяніўся Час. Часы ўвогуле мяняюцца, калі сыходзяць Пэсыміст і Аптыміст — два полюсы свайго часу...